مانع آید او ز دید آفتاب ** چونک گردش رفت شد صافی و ناب

مانع آید او ز دید آفتاب ** چونک گردش رفت شد صافی و ناب 2485

با کمال تیرگی حق واقعات ** می‌نمودت تا روی راه نجات

باز گفتن موسی علیه‌السلام اسرار فرعون را و واقعات او را ظهر الغیب تابخبیری حق ایمان آورد یا گمان برد

ز آهن تیره بقدرت می‌نمود ** واقعاتی که در آخر خواست بود

تا کنی کمتر تو آن ظلم و بدی ** آن همی‌دیدی و بتر می‌شدی

نقشهای زشت خوابت می‌نمود ** می‌رمیدی زان و آن نقش تو بود

هم‌چو آن زنگی که در آیینه دید ** روی خود را زشت و بر آیینه رید 2490

که چه زشتی لایق اینی و بس ** زشتیم آن تواست ای کور خس

این حدث بر روی زشتت می‌کنی ** نیست بر من زانک هستم روشنی

گاه می‌دیدی لباست سوخته ** گه دهان و چشم تو بر دوخته

گاه حیوان قاصد خونت شده ** گه سر خود را به دندان دده

گه نگون اندر میان آبریز ** گه غریق سیل خون‌آمیز تیز 2495

گه ندات آمد ازین چرخ نقی ** که شقیی و شقیی و شقی

گه ندات آمد صریحا از جبال ** که برو هستی ز اصحاب الشمال

گه ندا می‌آمدت از هر جماد ** تا ابد فرعون در دوزخ فتاد

زین بترها که نمی‌گویم ز شرم ** تا نگردد طبع معکوس تو گرم

اندکی گفتم به تو ای ناپذیر ** ز اندکی دانی که هستم من خبیر 2500

خویشتن را کور می‌کردی و مات ** تا نیندیشی ز خواب و واقعات

چند بگریزی نک آمد پیش تو ** کوری ادراک مکراندیش تو

بیان آنک در توبه بازست

هین مکن زین پس فراگیر احتراز ** که ز بخشایش در توبه‌ست باز

توبه را از جانب مغرب دری ** باز باشد تا قیامت بر وری

تا ز مغرب بر زند سر آفتاب ** باز باشد آن در از وی رو متاب 2505

هست جنت را ز رحمت هشت در ** یک در توبه‌ست زان هشت ای پسر

آن همه گه باز باشد گه فراز ** وآن در توبه نباشد جز که باز

هین غنیمت دار در بازست زود ** رخت آنجا کش به کوری حسود

گفتن موسی علیه‌السلام فرعون را کی از من یک پند قبول کن و چهار فضیلت عوض بستان

هین ز من بپذیر یک چیز و بیار ** پس ز من بستان عوض آن را چهار