English    Türkçe    فارسی   

4
338-362

  • خاصه چشم دل آن هفتاد توست ** وین دو چشم حس خوشه‌چین اوست
  • ای دریغا ره‌زنان بنشسته‌اند ** صد گره زیر زبانم بسته‌اند
  • پای‌بسته چون رود خوش راهوار ** بس گران بندیست این معذور دار 340
  • این سخن اشکسته می‌آید دلا ** کین سخن درست غیرت آسیا
  • در اگر چه خرد و اشکسته شود ** توتیای دیده‌ی خسته شود
  • ای در از اشکست خود بر سر مزن ** کز شکستن روشنی خواهی شدن
  • همچنین اشکسته بسته گفتنیست ** حق کند آخر درستش کو غنیست
  • گندم ار بشکست و از هم در سکست ** بر دکان آمد که نک نان درست 345
  • تو هم ای عاشق چو جرمت گشت فاش ** آب و روغن ترک کن اشکسته باش
  • آنک فرزندان خاص آدم‌اند ** نفحه‌ی انا ظلمنا می‌دمند
  • حاجت خود عرضه کن حجت مگو ** هم‌چو ابلیس لعین سخت‌رو
  • سخت‌رویی گر ورا شد عیب‌پوش ** در ستیز و سخت‌رویی رو بکوش
  • آن ابوجهل از پیمبر معجزی ** خواست هم‌چون کینه‌ور ترکی غزی 350
  • لیک آن صدیق حق معجز نخواست ** گفت این رو خود نگوید جز که راست
  • کی رسد هم‌چون توی را کز منی ** امتحان هم‌چو من یاری کنی
  • گفتن آن جهود علی را کرم الله وجهه کی اگر اعتماد داری بر حافظی حق از سر این کوشک خود را در انداز و جواب گفتن امیرالمومنین او را
  • مرتضی را گفت روزی یک عنود ** کو ز تعظیم خدا آگه نبود
  • بر سر بامی و قصری بس بلند ** حفظ حق را واقفی ای هوشمند
  • گفت آری او حفیظست و غنی ** هستی ما را ز طفلی و منی 355
  • گفت خود را اندر افکن هین ز بام ** اعتمادی کن بحفظ حق تمام
  • تا یقین گرددمرا ایقان تو ** و اعتقاد خوب با برهان تو
  • پس امیرش گفت خامش کن برو ** تا نگردد جانت زین جرات گرو
  • کی رسد مر بنده را که با خدا ** آزمایش پیش آرد ز ابتلا
  • بنده را کی زهره باشد کز فضول ** امتحان حق کند ای گیج گول 360
  • آن خدا را می‌رسد کو امتحان ** پیش آرد هر دمی با بندگان
  • تا به ما ما را نماید آشکار ** که چه داریم از عقیده در سرار