گفت شوهر نه سرت گویی بگشت ** ورنه اینجا نیست غیر من به دشت

زن مکرر کرد که آن با برطله ** کیست بر پشتت فرو خفته هله 3550

گفت ای زن هین فرود آ از درخت ** که سرت گشت و خرف گشتی تو سخت

چون فرود آمد بر آمد شوهرش ** زن کشید آن مول را اندر برش

گفت شوهر کیست آن ای روسپی ** که به بالای تو آمد چون کپی

گفت زن نه نیست اینجا غیر من ** هین سرت برگشته شد هرزه متن

او مکرر کرد بر زن آن سخن ** گفت زن این هست از امرودبن 3555

از سر امرودبن من هم‌چنان ** کژ همی دیدم که تو ای قلتبان

هین فرود آ تا ببینی هیچ نیست ** این همه تخییل از امروبنیست

هزل تعلیمست آن را جد شنو ** تو مشو بر ظاهر هزلش گرو

هر جدی هزلست پیش هازلان ** هزلها جدست پیش عاقلان

کاهلان امرودبن جویند لیک ** تا بدان امرودبن راهیست نیک 3560

نقل کن ز امرودبن که اکنون برو ** گشته‌ای تو خیره‌چشم و خیره‌رو

این منی و هستی اول بود ** که برو دیده کژ و احول بود

چون فرود آیی ازین امرودبن ** کژ نماند فکرت و چشم و سخن

یک درخت بخت بینی گشته این ** شاخ او بر آسمان هفتمین

چون فرود آیی ازو گردی جدا ** مبدلش گرداند از رحمت خدا 3565

زین تواضع که فرود آیی خدا ** راست بینی بخشد آن چشم ترا

راست بینی گر بدی آسان و زب ** مصطفی کی خواستی آن را ز رب

گفت بنما جزو جزو از فوق و پست ** آنچنان که پیش تو آن جزو هست

بعد از آن بر رو بر آن امرودبن ** که مبدل گشت و سبز از امر کن

چون درخت موسوی شد این درخت ** چون سوی موسی کشانیدی تو رخت 3570

آتش او را سبز و خرم می‌کند ** شاخ او انی انا الله می‌زند

زیر ظلش جمله حاجاتت روا ** این چنین باشد الهی کیمیا

آن منی و هستیت باشد حلال ** که درو بینی صفات ذوالجلال