وای بر وی گر بساید پرده را ** تیغ اللهی کند دستش جدا

دست چه بود خود سرش را بر کند ** آن سری کز جهل سرها می‌کند

این به تقدیر سخن گفتم ترا ** ورنه خود دستش کجا و آن کجا 510

خاله را خایه بدی خالو شدی ** این به تقدیر آمدست ار او بدی

از زبان تا چشم کو پاک از شکست ** صد هزاران ساله گویم اندکست

هین مشو نومید نور از آسمان ** حق چو خواهد می‌رسد در یک زمان

صد اثر در کانها از اختران ** می‌رساند قدرتش در هر زمان

اختر گردون ظلم را ناسخست ** اختر حق در صفاتش راسخست 515

چرخ پانصد ساله راه ای مستعین ** در اثر نزدیک آمد با زمین

سه هزاران سال و پانصد تا زحل ** دم بدم خاصیتش آرد عمل

در همش آرد چو سایه در ایاب ** طول سایه چیست پیش آفتاب

وز نفوس پاک اختروش مدد ** سوی اخترهای گردون می‌رسد

ظاهر آن اختران قوام ما ** باطن ما گشته قوام سما 520

در بیان آنک حکما گویند آدمی عالم صغریست و حکمای اللهی گویند آدمی عالم کبریست زیرا آن علم حکما بر صورت آدمی مقصور بود و علم این حکما در حقیقت حقیقت آدمی موصول بود

پس به صورت عالم اصغر توی ** پس به معنی عالم اکبر توی

ظاهر آن شاخ اصل میوه است ** باطنا بهر ثمر شد شاخ هست

گر نبودی میل و اومید ثمر ** کی نشاندی باغبان بیخ شجر

پس به معنی آن شجر از میوه زاد ** گر به صورت از شجر بودش ولاد

مصطفی زین گفت که آدم و انبیا ** خلف من باشند در زیر لوا 525

بهر این فرموده است آن ذو فنون ** رمز نحن اخرون السابقون

گر بصورت من ز آدم زاده‌ام ** من به معنی جد جد افتاده‌ام

کز برای من بدش سجده‌ی ملک ** وز پی من رفت بر هفتم فلک

پس ز من زایید در معنی پدر ** پس ز میوه زاد در معنی شجر

اول فکر آخر آمد در عمل ** خاصه فکری کو بود وصف ازل 530

حاصل اندر یک زمان از آسمان ** می‌رود می‌آید ایدر کاروان

نیست بر این کاروان این ره دراز ** کی مفازه زفت آید با مفاز