نیست این از ران گاو ای مفتری ** ران گاوت می‌نماید از خری

بذل شاهانه‌ست این بی رشوتی ** بخشش محضست این از رحمتی

تحریض سلیمان علیه‌السلام مر رسولان را بر تعجیل به هجرت بلقیس بهر ایمان

هم‌چنان که شه سلیمان در نبرد ** جذب خیل و لشکر بلقیس کرد

که بیایید ای عزیزان زود زود ** که برآمد موجها از بحر جود

سوی ساحل می‌فشاند بی‌خطر ** جوش موجش هر زمانی صد گهر 720

الصلا گفتیم ای اهل رشاد ** کین زمان رضوان در جنت گشاد

پس سلیمان گفت ای پیکان روید ** سوی بلقیس و بدین دین بگروید

پس بگوییدش بیا اینجا تمام ** زود که ان الله یدعوا بالسلام

هین بیا ای طالب دولت شتاب ** که فتوحست این زمان و فتح باب

ای که تو طالب نه‌ای تو هم بیا ** تا طلب یابی ازین یار وفا 725

سبب هجرت ابراهیم ادهم قدس الله سره و ترک ملک خراسان

ملک برهم زن تو ادهم‌وار زود ** تا بیابی هم‌چو او ملک خلود

خفته بود آن شه شبانه بر سریر ** حارسان بر بام اندر دار و گیر

قصد شه از حارسان آن هم نبود ** که کند زان دفع دزدان و رنود

او همی دانست که آن کو عادلست ** فارغست از واقعه آمن دلست

عدل باشد پاسبان گامها ** نه به شب چوبک‌زنان بر بامها 730

لیک بد مقصودش از بانگ رباب ** هم‌چو مشتاقان خیال آن خطاب

ناله‌ی سرنا و تهدید دهل ** چیزکی ماند بدان ناقور کل

پس حکیمان گفته‌اند این لحنها ** از دوار چرخ بگرفتیم ما

بانگ گردشهای چرخست این که خلق ** می‌سرایندش به طنبور و به حلق

مومنان گویند که آثار بهشت ** نغز گردانید هر آواز زشت 735

ما همه اجزای آدم بوده‌ایم ** در بهشت آن لحنها بشنوده‌ایم

گرچه بر ما ریخت آب و گل شکی ** یادمان آمد از آنها چیزکی

لیک چون آمیخت با خاک کرب ** کی دهند این زیر و آن بم آن طرب

آب چون آمیخت با بول و کمیز ** گشت ز آمیزش مزاجش تلخ و تیز

چیزکی از آب هستش در جسد ** بول گیرش آتشی را می‌کشد 740