آن بگوید زید صدیق سنیست ** وین بگوید زید گبر کشتنیست

زيد يك ذات است بر آن يك جنان ** او بر اين ديگر همه رنج و زيان

گر تو خواهی کو ترا باشد شکر ** پس ورا از چشم عشاقش نگر

منگر از چشم خودت آن خوب را ** بین به چشم طالبان مطلوب را 75

چشم خود بر بند زان خوش‌چشم تو ** عاریت کن چشم از عشاق او

بلک ازو کن عاریت چشم و نظر ** پس ز چشم او بروی او نگر

تا شوی آمن ز سیری و ملال ** گفت کان الله له زین ذوالجلال

چشم او من باشم و دست و دلش ** تا رهد از مدبریها مقبلش

هر چه مکرو هست چون شد او دلیل ** سوی محبوبت حبیبست و خلیل 80

حکایت آن واعظ کی هر آغاز تذکیر دعای ظالمان و سخت‌دلان و بی‌اعتقادان کردی

آن یکی واعظ چو بر تخت آمدی ** قاطعان راه را داعی شدی

دست برمی‌داشت یا رب رحم ران ** بر بدان و مفسدان و طاغیان

بر همه تسخرکنان اهل خیر ** برهمه کافردلان و اهل دیر

می‌نکردی او دعا بر اصفیا ** می‌نکردی جز خبیثان را دعا

مر ورا گفتند کین معهود نیست ** دعوت اهل ضلالت جود نیست 85

گفت نیکویی ازینها دیده‌ام ** من دعاشان زین سبب بگزیده‌ام

خبث و ظلم و جور چندان ساختند ** که مرا از شر به خیر انداختند

هر گهی که رو به دنیا کردمی ** من ازیشان زخم و ضربت خوردمی

کردمی از زخم آن جانب پناه ** باز آوردندمی گرگان به راه

چون سبب‌ساز صلاح من شدند ** پس دعاشان بر منست ای هوشمند 90

بنده می‌نالد به حق از درد و نیش ** صد شکایت می‌کند از رنج خویش

حق همی گوید که آخر رنج و درد ** مر ترا لابه کنان و راست کرد

این گله زان نعمتی کن کت زند ** از در ما دور و مطرودت کند

در حقیقت هر عدو داروی تست ** کیمیا و نافع و دلجوی تست

که ازو اندر گریزی در خلا ** استعانت جویی از لطف خدا 95

در حقیقت دوستانت دشمن‌اند ** که ز حضرت دور و مشغولت کنند