ای برون از وهم و قال و قیل من ** خاک بر فرق من و تمثیل من
Ey benim vehnimden,dedikodumdan dışarı olan Tanrı,toprak benim de başıma,getirdiğim örneğin de başına!
بنده نشکیبد ز تصویر خوشت ** هر دمت گوید که جانم مفرشت
Kul,sabredemez,güzel güzel tasvirlerde bulunur.Her an sana,canım,ayaklarının altına yayılmış döşemedir.
همچو آن چوپان که میگفت ای خدا ** پیش چوپان و محب خود بیا 3320
Hani o çoban gibi.O da yarabbi,seni arayan çobana gel.
تا شپش جویم من از پیراهنت ** چارقت دوزم ببوسم دامنت
Gel de gömleğindeki bitleri ayıklıyayım,kırayım.Çarığımı dikeyim,eteğini öpeyim diyordu ya.
کس نبودش در هوا و عشق جفت ** لیک قاصر بود از تسبیح و گفت
Kimse aşk ve muhabbette ona eş olamazdı,fakat Tanrı'yı tesbih etmeyi,ona söz söylemeyi bilmiyordu.
عشق او خرگاه بر گردون زده ** جان سگ خرگاه آن چوپان شده
Onun aşkı,gökyüzüne çadır kurmuştu.Köpeğe benzeyen can,o çobanın önünde bir köpek kesilmişti.
چونک بحر عشق یزدان جوش زد ** بر دل او زد ترا بر گوش زد
Tanrı aşkının denizi coşunca onun gönlüne vurdu,senin kulağına değdi.
حکایت جوحی کی چادر پوشید و در وعظ میان زنان نشست و حرکتی کرد زنی او را بشناخت کی مردست نعرهای زد
Cuha'nın çarşaf giyip kadınlar arasına karışarak vaz dinlemesi ve bir harekette bulunması yüzünden kadının birinin onu tanıyıp erkektir diye nara atması.
واعظی بد بس گزیده در بیان ** زیر منبر جمع مردان و زنان 3325
Sözü kuvvetli,cerbezesi yerinde bir vazeden vardı.Mimbere çıkmış vaız ediyordu.Kadın,erkek herkes mimberin dibine toplanmıştı.
رفت جوحی چادر و روبند ساخت ** در میان آن زنان شد ناشناخت
Cuha da bir çarşaf giyip yüzünü örttü,kadınlar arasına karıştı.Kimse onu tanımıyordu.
سایلی پرسید واعظ را به راز ** موی عانه هست نقصان نماز
Bir kadın,vaız edene gizlice sordu:Kasıktaki kıllar,namazın bozulmasına sebep olur mu?
گفت واعظ چون شود عانه دراز ** پس کراهت باشد از وی در نماز