English    Türkçe    فارسی   

5
3621-3645

  • سرنگون زان شد که از سر دور ماند  ** خویش را سر ساخت و تنها پیش راند 
  • آن سپد خود را چو پر از آب دید  ** کر استغنا و از دریا برید 
  • بر جگر آبش یکی قطره نماند  ** بحر رحمت کرد و او را باز خواند 
  • رحمتی بی‌علتی بی‌خدمتی  ** آید از دریا مبارک ساعتی 
  • الله الله گرد دریابار گرد  ** گرچه باشند اهل دریابار زرد  3625
  • تا که آید لطف بخشایش‌گری  ** سرخ گردد روی زرد از گوهری 
  • زردی رو بهترین رنگهاست  ** زانک اندر انتظار آن لقاست 
  • لیک سرخی بر رخی که آن لامعست  ** بهر آن آمد که جانش قانعست 
  • که طمع لاغر کند زرد و ذلیل  ** نیست او از علت ابدان علیل 
  • چون ببیند روی زرد بی‌سقم  ** خیره گردد عقل جالینوس هم  3630
  • چون طمع بستی تو در انوار هو  ** مصطفی گوید که ذلت نفسه 
  • نور بی‌سایه لطیف و عالی است  ** آن مشبک سایه‌ی غربالی است 
  • عاشقان عریان همی‌خواهند تن  ** پیش عنینان چه جامه چه بدن 
  • روزه‌داران را بود آن نان و خوان  ** خرمگس را چه ابا چه دیگدان 
  • دگربار استدعاء شاه از ایاز کی تاویل کار خود بگو و مشکل منکران را و طاعنان را حل کن کی ایشان را در آن التباس رها کردن مروت نیست 
  • این سخن از حد و اندازه‌ست بیش  ** ای ایاز اکنون بگو احوال خویش  3635
  • هست احوال تو از کان نوی  ** تو بدین احوال کی راضی شوی 
  • هین حکایت کن از آن احوال خوش  ** خاک بر احوال و درس پنج و شش 
  • حال باطن گر نمی‌آید بگفت  ** حال ظاهر گویمت در طاق وجفت 
  • که ز لطف یار تلخیهای مات  ** گشت بر جان خوشتر از شکرنبات 
  • زان نبات ار گرد در دریا رود  ** تلخی دریا همه شیرین شود  3640
  • صدهزار احوال آمد هم‌چنین  ** باز سوی غیب رفتند ای امین 
  • حال هر روزی بدی مانند نی  ** هم‌چو جو اندر روش کش بند نی 
  • شادی هر روز از نوعی دگر  ** فکرت هر روز را دیگر اثر 
  • تمثیل تن آدمی به مهمان‌خانه و اندیشه‌های مختلف به مهمانان مختلف عارف در رضا بدان اندیشه‌های غم و شادی چون شخص مهمان‌دوست غریب‌نواز خلیل‌وار کی در خلیل باکرام ضیف پیوسته باز بود بر کافر و مومن و امین و خاین و با همه مهمانان روی تازه داشتی 
  • هست مهمان‌خانه این تن ای جوان  ** هر صباحی ضیف نو آید دوان 
  • هین مگو کین مانند اندر گردنم  ** که هم اکنون باز پرد در عدم  3645