آن خیال نور می‌ترساندش ** بر شب ظلمات می‌چفساندش

از خیال دشمن و تصویر اوست ** که تو بر چفسیده‌ای بر یار و دوست

موسیا کشفت لمع بر که فراشت ** آن مخیل تاب تحقیقت نداشت

هین مشو غره بدانک قابلی ** مر خیالش را و زین ره واصلی 3915

از خیال حرب نهراسید کس ** لا شجاعه قبل حرب این دان و بس

بر خیال حرب خیز اندر فکر ** می‌کند چون رستمان صد کر و فر

نقش رستم که آن به حمامی بود ** قرن حمله فکر هر خامی بود

این خیال سمع چون مبصر شود ** حیز چه بود رستمی مضطر شود

جهد کن کز گوش در چشمت رود ** آنچ که آن باطل بدست آن حق شود 3920

زان سپس گوشت شود هم طبع چشم ** گوهری گردد دو گوش هم‌چو یشم

بلک جمله تن چو آیینه شود ** جمله چشم و گوهر سینه شود

گوش انگیزد خیال و آن خیال ** هست دلاله‌ی وصال آن جمال

جهد کن تا این خیال افزون شود ** تا دلاله رهبر مجنون شود

آن خلیفه گول هم یک چند نیز ** ریش گاوی کرد خوش با آن کنیز 3925

ملک را تو ملک غرب و شرق گیر ** چون نمی‌ماند تو آن را برق گیر

مملکت کان می‌نماند جاودان ** ای دلت خفته تو آن را خواب دان

تا چه خواهی کرد آن باد و بروت ** که بگیرد هم‌چو جلادی گلوت

هم درین عالم بدان که مامنیست ** از منافق کم شنو کو گفت نیست

حجت منکران آخرت و بیان ضعف آن حجت زیرا حجت ایشان به دین باز می‌گردد کی غیر این نمی‌بینیم

حجتش اینست گوید هر دمی ** گر بدی چیزی دگر هم دیدمی 3930

گر نبیند کودکی احوال عقل ** عاقلی هرگز کند از عقل نقل

ور نبیند عاقلی احوال عشق ** کم نگردد ماه نیکوفال عشق

حسن یوسف دیده‌ی اخوان ندید ** از دل یعقوب کی شد ناپدید

مر عصا را چشم موسی چوب دید ** چشم غیبی افعی و آشوب دید

چشم سر با چشم سر در جنگ بود ** غالب آمد چشم سر حجت نمود 3935

چشم موسی دست خود را دست دید ** پیش چشم غیب نوری بد پدید