امر ما پیش چنین اهل فساد ** بهر رنگین سنگ شد خوار و کساد

Buyruğum, bu çeşit fesatçılarca bir boyalı taş için hor hakir oldu.

قصد شاه به کشتن امرا و شفاعت کردن ایاز پیش تخت سلطان کی ای شاه عالم العفو اولی

Padişahın beylerin öldürülmesini emretmesi, Eyaz'ın "Af, daha doğrudur" diye şefaata bulunması

پس ایاز مهرافزا بر جهید ** پیش تخت آن الغ سلطان دوید

Bunun üzerine merhametli Eyaz, sıçradı, o ulu Padişahın tahtına doğru koştu.

سجده‌ای کرد و گلوی خود گرفت ** کای قبادی کز تو چرخ آرد شگفت

Secde edip boğazını tutarak, padişahım dedi, senin gibi yüce bir padişahın sultanlığına gökyüzü bile hayran olmuştur.

ای همایی که همایان فرخی ** از تو دارند و سخاوت هر سخی 4090

Ey hüma kuşu, hümalar kutluluğu senden bulur, cömertler, cömertliğe senden ererler.

ای کریمی که کرمهای جهان ** محو گردد پیش ایثارت نهان

Ey kerem sahibi, âlemdeki kerem ve ihsanlar, senin bağışlamana karşı mahvolur gider.

ای لطیفی که گل سرخت بدید ** از خجالت پیرهن را بر درید

Ey lütuf sahibi, kırmızı gül seni görünce utancından gömleğini yırtar.

از غفوری تو غفران چشم‌سیر ** روبهان بر شیر از عفو تو چیر

Yarlıgama, senin yarlıgamanla doymuş, tilkiler, senin affınla aslanlara üstün olmuştur.

جز که عفو تو کرا دارد سند ** هر که با امر تو بی‌باکی کند

Senin buyruğuna karşı korkusuzca harekette bulunan, affından başka nereye dayansın?

غفلت و گستاخی این مجرمان ** از وفور عفو تست ای عفولان 4095

Bu suçluların gafletleri, küstahlıkları, ey af madeni padişah, senin affının çokluğundan meydana geldi.

دایما غفلت ز گستاخی دمد ** که برد تعظیم از دیده رمد

Gaflet, daima küstahlıktan meydana gelir. Ululama gözden kuru ağrıyı giderir.

غفلت و نسیان بد آموخته ** ز آتش تعظیم گردد سوخته

Gaflet ve kötü bir alışma olan unutkanlık, ululama ateşiyle yanıp gider.

هیبتش بیداری و فطنت دهد ** سهو نسیان از دلش بیرون جهد

Onun heybeti adama uyanıklık ve anlayış verir, adamın içindeki unutkanlık ve yanılma çıkar, kalmaz.

وقت غارت خواب ناید خلق را ** تا بنرباید کسی زو دلق را

Yağma zamanı, halkın uykusu gelmez. Kimse, hırkamı çalmasınlar diye uyumaz.

خواب چون در می‌رمد از بیم دلق ** خواب نسیان کی بود با بیم حلق 4100

Hırka korkusiyle bile uyku kaçarsa artık can ve ' boğaz korkusu ile kim uyur ki?

لاتاخذ ان نسینا شد گواه ** که بود نسیان بوجهی هم گناه

Buna tanık, "Rabbimiz, unutup işlediğimiz suçlarla bizi suçlu sayma" âyetidir. Çünkü unutma da bir bakımdan suçtur.

زانک استکمال تعظیم او نکرد ** ورنه نسیان در نیاوردی نبرد

Unutan, onu lâyık olduğu veçhile ululamıştır. Yoksa hiç savaşta adamı uyku tutar mı?

گرچه نسیان لابد و ناچار بود ** در سبب ورزیدن او مختار بود

Unutma, çaresiz gelip çatar ama buna tutulmamak için de sebeplere yapışmak lâzım.

که تهاون کرد در تعظیمها ** تا که نسیان زاد یا سهو و خطا

Çünkü onu ululamada gevşeklik gösterdi mi insanda ya unutma meydana gelir, ya yanlış.

هم‌چو مستی کو جنایتها کند ** گوید او معذور بودم من ز خود 4105

Sarhoş gibi hani. O ada cinayetlerde bulunur, sonra da mazurdum, ne yapayım der.

گویدش لیکن سبب ای زشتکار ** از تو بد در رفتن آن اختیار

Ona derler ki: Doğru ama a kötü işli, o zıkkımı sen içtin, dileğinle, isteğinle zıkkımlandın.

بی‌خودی نامد بخود تش خواندی ** اختیارت خود نشد تش راندی

Sarhoşluk, sana kendi kendine gelmedi, onu sen davet ettin. O dileği de kendin meydana getirdin.

گر رسیدی مستی بی‌جهد تو ** حفظ کردی ساقی جان عهد تو

Sarhoşluk, senin kastın, çalışıp çabalaman olmasaydı da kendi kendine sana gelip çatsaydı can sakisi, senin ahdını korur, gözetirdi.

پشت‌دارت بودی او و عذرخواه ** من غلام زلت مست اله

Sana arka olur, senin adına o, özür dilerdi. Tanrı sarhoşluğuna kul köle olayım.

عفوهای جمله عالم ذره‌ای ** عکس عفوت ای ز تو هر بهره‌ای 4110

Ey her çeşit elde edilen şey, kendisinden olan Tanrı, bütün âlemin af ve ihsanı, senin ihsanından bir zerredir.

عفوها گفته ثنای عفو تو ** نیست کفوش ایها الناس اتقوا

Aflar, senin affını överler, insanlar, sakının, ona benzer, ona eşit yoktur.