رحم کن بر وی که روی تو بدید ** فرقت تلخ تو چون خواهد کشید

از فراق و هجر می‌گویی سخن ** هر چه خواهی کن ولیکن این مکن

صد هزاران مرگ تلخ شصت تو ** نیست مانند فراق روی تو 4115

تلخی هجر از ذکور و از اناث ** دور دار ای مجرمان را مستغاث

بر امید وصل تو مردن خوشست ** تلخی هجر تو فوق آتشست

گبر می‌گوید میان آن سقر ** چه غمم بودی گرم کردی نظر

کان نظر شیرین کننده‌ی رنجهاست ** ساحران را خونبهای دست و پاست

تفسیر گفتن ساحران فرعون را در وقت سیاست با او کی لا ضیر انا الی ربنا منقلبون

نعره‌ی لا ضیر بشنید آسمان ** چرخ گویی شد پی آن صولجان 4120

ضربت فرعون ما را نیست ضیر ** لطف حق غالب بود بر قهر غیر

گر بدانی سر ما را ای مضل ** می‌رهانیمان ز رنج ای کوردل

هین بیا زین سو ببین کین ارغنون ** می‌زند یا لیت قومی یعلمون

داد ما را داد حق فرعونیی ** نه چو فرعونیت و ملکت فانیی

سر بر آر و ملک بین زنده و جلیل ** ای شده غره به مصر و رود نیل 4125

گر تو ترک این نجس خرقه کنی ** نیل را در نیل جان غرقه کنی

هین بدار از مصر ای فرعون دست ** در میان مصر جان صد مصر هست

تو انا رب همی‌گویی به عام ** غافل از ماهیت این هر دو نام

رب بر مربوب کی لرزان بود ** کی انادان بند جسم و جان بود

نک انا ماییم رسته از انا ** از انای پر بلای پر عنا 4130

آن انایی بر تو ای سگ شوم بود ** در حق ما دولت محتوم بود

گر نبودیت این انایی کینه‌کش ** کی زدی بر ما چنین اقبال خوش

شکر آنک از دار فانی می‌رهیم ** بر سر این دار پندت می‌دهیم

دار قتل ما براق رحلتست ** دار ملک تو غرور و غفلتست

این حیاتی خفیه در نقش ممات ** وان مماتی خفیه در قشر حیات 4135

می‌نماید نور نار و نار نور ** ورنه دنیا کی بدی دارالغرور

هین مکن تعجیل اول نیست شو ** چون غروب آری بر آ از شرق ضو