پر زنان آمن ز رجع سرنگون ** در هوا که انا الیه راجعون

بانگ می‌آید تعالوا زان کرم ** بعد از آن رجعت نماند از حرص و غم

بس غریبیها کشیدیت از جهان ** قدر من دانسته باشید ای مهان

زیر سایه‌ی این درختم مست ناز ** هین بیندازید پاها را دراز

پایهای پر عنا از راه دین ** بر کنار و دست حوران خالدین 4185

حوریان گشته مغمز مهربان ** کز سفر باز آمدند این صوفیان

صوفیان صافیان چون نور خور ** مدتی افتاده بر خاک و قذر

بی‌اثر پاک از قذر باز آمدند ** هم‌چو نور خور سوی قرص بلند

این گروه مجرمان هم ای مجید ** جمله سرهاشان به دیواری رسید

بر خطا و جرم خود واقف شدند ** گرچه مات کعبتین شه بدند 4190

رو به تو کردند اکنون اه‌کنان ** ای که لطفت مجرمان را ره‌کنان

راه ده آلودگان را العجل ** در فرات عفو و عین مغتسل

تا که غسل آرند زان جرم دراز ** در صف پاکان روند اندر نماز

اندر آن صفها ز اندازه برون ** غرقگان نور نحن الصافون

چون سخن در وصف این حالت رسید ** هم قلم بشکست و هم کاغذ درید 4195

بحر را پیمود هیچ اسکره‌ای ** شیر را برداشت هرگز بره‌ای

گر حجابستت برون رو ز احتجاب ** تا ببینی پادشاهی عجاب

گرچه بشکستند حامت قوم مست ** آنک مست از تو بود عذریش هست

مستی ایشان به اقبال و به مال ** نه ز باده‌ی تست ای شیرین فعال

ای شهنشه مست تخصیص توند ** عفو کن از مست خود ای عفومند 4200

لذت تخصیص تو وقت خطاب ** آن کند که ناید از صد خم شراب

چونک مستم کرده‌ای حدم مزن ** شرع مستان را نبیند حد زدن

چون شوم هشیار آنگاهم بزن ** که نخواهم گشت خود هشیار من

هرکه از جام تو خورد ای ذوالمنن ** تا ابد رست از هش و از حد زدن

خالدین فی فناء سکرهم ** من تفانی فی هواکم لم یقم 4205