هم طلب از تست و هم آن نیکوی ** ما کییم اول توی آخر توی

هم بگو تو هم تو بشنو هم تو باش ** ما همه لاشیم با چندین تراش 1440

زین حواله رغبت افزا در سجود ** کاهلی جبر مفرست و خمود

جبر باشد پر و بال کاملان ** جبر هم زندان و بند کاهلان

هم‌چو آب نیل دان این جبر را ** آب مومن را و خون مر گبر را

بال بازان را سوی سلطان برد ** بال زاغان را به گورستان برد

باز گرد اکنون تو در شرح عدم ** که چو پازهرست و پنداریش سم 1445

هم‌چو هندوبچه هین ای خواجه‌تاش ** رو ز محمود عدم ترسان مباش

از وجودی ترس که اکنون در ویی ** آن خیالت لاشی و تو لا شیی

لاشیی بر لاشیی عاشق شدست ** هیچ نی مر هیچ نی را ره زدست

چون برون شد این خیالات از میان ** گشت نامعقول تو بر تو عیان

لیس للماضین هم الموت انما لهم حسره الموت

راست گفتست آن سپهدار بشر ** که هر آنک کرد از دنیا گذر 1450

نیستش درد و دریغ و غبن موت ** بلک هستش صد دریغ از بهر فوت

که چرا قبله نکردم مرگ را ** مخزن هر دولت و هر برگ را

قبله کردم من همه عمر از حول ** آن خیالاتی که گم شد در اجل

حسرت آن مردگان از مرگ نیست ** زانست کاندر نقشها کردیم ایست

ما ندیدیم این که آن نقش است و کف ** کف ز دریا جنبد و یابد علف 1455

چونک بحر افکند کفها را به بر ** تو بگورستان رو آن کفها نگر

پس بگو کو جنبش و جولانتان ** بحر افکندست در بحرانتان

تا بگویندت به لب نی بل به حال ** که ز دریا کن نه از ما این سال

نقش چون کف کی بجنبد بی ز موج ** خاک بی بادی کجا آید بر اوج

چون غبار نقش دیدی باد بین ** کف چو دیدی قلزم ایجاد بین 1460

هین ببین کز تو نظر آید به کار ** باقیت شحمی و لحمی پود و تار

شحم تو در شمعها نفزود تاب ** لحم تو مخمور را نامد کباب

در گداز این جمله تن را در بصر ** در نظر رو در نظر رو در نظر