صد دل و جان عاشق صانع شده ** چشم بد یا گوش بد مانع شده

خود یکی بوطالب آن عم رسول ** می‌نمودش شنعه‌ی عربان مهول

که چه گویندم عرب کز طفل خود ** او بگردانید دیدن معتمد 195

گفتش ای عم یک شهادت تو بگو ** تا کنم با حق خصومت بهر تو

گفت لیکن فاش گردد ازسماع ** کل سر جاوز الاثنین شاع

من بمانم در زبان این عرب ** پش ایشان خوار گردم زین سبب

لیک گر بودیش لطف ما سبق ** کی بدی این بددلی با جذب حق

الغیاث ای تو غیاث المستغیث ** زین دو شاخه‌ی اختیارات خبیث 200

من ز دستان و ز مکر دل چنان ** مات گشتم که بماندم از فغان

من که باشم چرخ با صد کار و بار ** زین کمین فریاد کرد از اختیار

که ای خداوند کریم و بردبار ** ده امانم زین دو شاخه‌ی اختیار

جذب یک راهه‌ی صراط المستقیم ** به ز دو راه تردد ای کریم

زین دو ره گرچه همه مقصد توی ** لیک خود جان کندن آمد این دوی 205

زین دو ره گرچه به جز تو عزم نیست ** لیک هرگز رزم هم‌چون بزم نیست

در نبی بشنو بیانش از خدا ** آیت اشفقن ان یحملنها

این تردد هست در دل چون وغا ** کین بود به یا که آن حال مرا

در تردد می‌زند بر همدگر ** خوف و اومید بهی در کر و فر

مناجات و پناه جستن به حق از فتنه‌ی اختیار و از فتنه‌ی اسباب اختیار کی سماوات و ارضین از اختیار و اسباب اختیار شکوهیدند و ترسیدند و خلقت آدمی مولع افتاد بر طلب اختیار و اسباب اختیار خویش چنانک بیمار باشد خود را اختیار کم بیند صحت خواهد کی سبب اختیارست تا اختیارش بیفزاید و منصب خواهد تا اختیارش بیفزاید و مهبط قهر حق در امم ماضیه فرط اختیار و اسباب اختیار بوده است هرگز فرعون بی‌نوا کس ندیده است

اولم این جزر و مد از تو رسید ** ورنه ساکن بود این بحر ای مجید 210

هم از آنجا کین تردد دادیم ** بی‌تردد کن مرا هم از کرم

ابتلاام می‌کنی آه الغیاث ** ای ذکور از ابتلاات چون اناث

تا بکی این ابتلا یا رب مکن ** مذهبی‌ام بخش و ده‌مذهب مکن

اشتری‌ام لاغری و پشت ریش ** ز اختیار هم‌چو پالان‌شکل خویش

این کژاوه گه شود این سو گران ** آن کژاوه گه شود آن سو کشان 215

بفکن از من حمل ناهموار را ** تا ببینم روضه‌ی ابرار را

هم‌چو آن اصحاب کهف از باغ جود ** می‌چرم ایقاظ نی بل هم رقود