بی‌اجابت بر دعاها می‌تنید ** از کرم لبیک پنهان می‌شنید

چونک بی‌دف رقص می‌کرد آن علیل ** ز اعتماد جود خلاق جلیل

سوی او نه هاتف و نه پیک بود ** گوش اومیدش پر از لبیک بود

بی‌زبان می‌گفت اومیدش تعال ** از دلش می‌روفت آن دعوت ملال

آن کبوتر را که بام آموختست ** تو مخوان می‌رانش کان پر دوختست 1990

ای ضیاء الحق حسام‌الدین برانش ** کز ملاقات تو بر رستست جانش

گر برانی مرغ جانش از گزاف ** هم بگرد بام تو آرد طواف

چینه و نقلش همه بر بام تست ** پر زنان بر اوج مست دام تست

گر دمی منکر شود دزدانه روح ** در ادای شکرت ای فتح و فتوح

شحنه‌ی عشق مکرر کینه‌اش ** طشت آتش می‌نهد بر سینه‌اش 1995

که بیا سوی مه و بگذر ز گرد ** شاه عشقت خواند زوتر باز گرد

گرد این بام و کبوترخانه من ** چون کبوتر پر زنم مستانه من

جبرئیل عشقم و سدره‌م توی ** من سقیمم عیسی مریم توی

جوش ده آن بحر گوهربار را ** خوش بپرس امروز این بیمار را

چون تو آن او شدی بحر آن اوست ** گرچه این دم نوبت بحران اوست 2000

این خود آن ناله‌ست کو کرد آشکار ** آنچ پنهانست یا رب زینهار

دو دهان داریم گویا هم‌چو نی ** یک دهان پنهانست در لبهای وی

یک دهان نالان شده سوی شما ** های هویی در فکنده در هوا

لیک داند هر که او را منظرست ** که فغان این سری هم زان سرست

دمدمه‌ی این نای از دمهای اوست ** های هوی روح از هیهای اوست 2005

گر نبودی با لبش نی را سمر ** نی جهان را پر نکردی از شکر

با کی خفتی وز چه پهلو خاستی ** که چنین پر جوش چون دریاستی

یا ابیت عند ربی خواندی ** در دل دریای آتش راندی

نعره‌ی یا نار کونی باردا ** عصمت جان تو گشت ای مقتدا

ای ضیاء الحق حسام دین و دل ** کی توان اندود خورشیدی به گل 2010