ور بگفتی که سقا آورد آب ** ور بگفتی که بر آمد آفتاب

ور بگفتی دوش دیگی پخته‌اند ** یا حوایج از پزش یک لخته‌اند

ور بگفتی هست نانها بی‌نمک ** ور بگفتی عکس می‌گردد فلک 4030

ور بگفتی که به درد آمد سرم ** ور بگفتی درد سر شد خوشترم

گر ستودی اعتناق او بدی ** ور نکوهیدی فراق او بدی

صد هزاران نام گر بر هم زدی ** قصد او و خواه او یوسف بدی

گرسنه بودی چو گفتی نام او ** می‌شدی او سیر و مست جام او

تشنگیش از نام او ساکن شدی ** نام یوسف شربت باطن شدی 4035

ور بدی دردیش زان نام بلند ** درد او در حال گشتی سودمند

وقت سرما بودی او را پوستین ** این کند در عشق نام دوست این

عام می‌خوانند هر دم نام پاک ** این عمل نکند چو نبود عشقناک

آنچ عیسی کرده بود از نام هو ** می‌شدی پیدا ورا از نام او

چونک با حق متصل گردید جان ** ذکر آن اینست و ذکر اینست آن 4040

خالی از خود بود و پر از عشق دوست ** پس ز کوزه آن تلابد که دروست

خنده بوی زعفران وصل داد ** گریه بوهای پیاز آن بعاد

هر یکی را هست در دل صد مراد ** این نباشد مذهب عشق و وداد

یار آمد عشق را روز آفتاب ** آفتاب آن روی را هم‌چون نقاب

آنک نشناسد نقاب از روی یار ** عابد الشمس است دست از وی بدار 4045

روز او و روزی عاشق هم او ** دل همو دلسوزی عاشق هم او

ماهیان را نقد شد از عین آب ** نان و آب و جامه و دارو و خواب

هم‌چو طفلست او ز پستان شیرگیر ** او نداند در دو عالم غیر شیر

طفل داند هم نداند شیر را ** راه نبود این طرف تدبیر را

گیج کرد این گردنامه روح را ** تا بیابد فاتح و مفتوح را 4050

گیج نبود در روش بلک اندرو ** حاملش دریا بود نه سیل و جو

چون بیابد او که یابد گم شود ** هم‌چو سیلی غرقه‌ی قلزم شود