English    Türkçe    فارسی   

6
66-90

  • آب جیحون را اگر نتوان کشید  ** هم ز قدر تشنگی نتوان برید 

  • گر شدی عطشان بحر معنوی  ** فرجه‌ای کن در جزیره‌ی مثنوی 

  • فرجه کن چندانک اندر هر نفس  ** مثنوی را معنوی بینی و بس 

  • باد که را ز آب جو چون وا کند  ** آب یک‌رنگی خود پیدا کند 

  • شاخهای تازه‌ی مرجان ببین  ** میوه‌های رسته ز آب جان ببین  70

  • چون ز حرف و صوت و دم یکتا شود  ** آن همه بگذارد و دریا شود 

  • حرف‌گو و حرف‌نوش و حرفها  ** هر سه جان گردند اندر انتها 

  • نان‌دهنده و نان‌ستان و نان‌پاک  ** ساده گردند از صور گردند خاک 

  • لیک معنیشان بود در سه مقام  ** در مراتب هم ممیز هم مدام 

  • خاک شد صورت ولی معنی نشد  ** هر که گوید شد تو گویش نه نشد  75

  • در جهان روح هر سه منتظر  ** گه ز صورت هارب و گه مستقر 

  • امر آید در صور رو در رود  ** باز هم از امرش مجرد می‌شود 

  • پس له الخلق و له الامرش بدان  ** خلق صورت امر جان راکب بر آن 

  • راکب و مرکوب در فرمان شاه  ** جسم بر درگاه وجان در بارگاه 

  • چونک خواهد که آب آید در سبو  ** شاه گوید جیش جان را که ارکبوا  80

  • باز جانها را چو خواند در علو  ** بانگ آید از نقیبان که انزلوا 

  • بعد ازین باریک خواهد شد سخن  ** کم کن آتش هیزمش افزون مکن 

  • تا نجوشد دیگهای خرد زود  ** دیگ ادراکات خردست و فرود 

  • پاک سبحانی که سیبستان کند  ** در غمام حرفشان پنهان کنند 

  • زین غمام بانگ و حرف و گفت و گوی  ** پرده‌ای کز سیب ناید غیر بوی  85

  • باری افزون کش تو این بو را به هوش  ** تا سوی اصلت برد بگرفته گوش 

  • بو نگه‌دار و بپرهیز از زکام  ** تن بپوش از باد و بود سرد عام 

  • تا نینداید مشامت را ز اثر  ** ای هواشان از زمستان سردتر 

  • چون جمادند و فسرده و تن‌شگرف  ** می‌جهد انفاسشان از تل برف 

  • چون زمین زین برف در پوشد کفن  ** تیغ خورشید حسام‌الدین بزن  90