توبه را بار دگر سیلاب برد ** فرصت آمد پاسبان را خواب برد

Yine sel geldi, tövbeyi silip süpürdü. Bekçi uykuya daldı, fırsat vakti gelip çattı.

هر خماری مست گشت و باده خورد ** رخت را امشب گرو خواهیم کرد

Her mahmur, şarap içti, sarhoş oldu. Bu gece varımızı, yoğumuzu rehine koyacağız.

زان شراب لعل جان جان‌فزا ** لعل اندر لعل اندر لعل ما

O canlara canlar katan lâl şarapla, lâl içinde lâl olduk, lâl içinde lâl kesildik.

باز خرم گشت مجلس دلفروز ** خیز دفع چشم بد اسپند سوز 945

Yine meclis şenlendi, gönülleri parlattı. Kalk, kem göz değmesin diye mangala çörekotu at.

نعره‌ی مستان خوش می‌آیدم ** تا ابد جانا چنین می‌بایدم

Güzel sarhoşların naralarını duyuyorum. Canım, ta sonuna kadar böyle olmayalım işte.

نک هلالی با بلالی یار شد ** زخم خار او را گل و گلزار شد

İşte bir Hilâl bir Bilâl’e dost oldu. Diken yarası, ona gül ve gülnar kesildi.

گر ز زخم خار تن غربال شد ** جان و جسمم گلشن اقبال شد

Beden, diken yarası ile kalbura döndü ama canım, bedenim, devlet gülistanı oldu.

تن به پیش زخم خار آن جهود ** جان من مست و خراب آن و دود

Beden, o kâfirin dikeninin zahmı önünde ama canım, Allah’nın sarhoşu!

بوی جانی سوی جانم می‌رسد ** بوی یار مهربانم می‌رسد 950

Canıma bir can kokusudur gelmede, merhametli sevgilimin kokusu erişmede.

از سوی معراج آمد مصطفی ** بر بلالش حبذا لی حبذا

Mustafa, Miraçtan geldi, Bilâl’ine ne mutlu ne mutlu!

چونک صدیق از بلال دم‌درست ** این شنید از توبه‌ی او دست شست

Sıddıyk, doğru özlü, doğru sözlü Bilâl’den bu sözleri duyunca tövbesinden el yudu.

باز گردانیدن صدیق رضی الله عنه واقعه‌ی بلال را رضی الله عنه و ظلم جهودان را بر وی و احد احد گفتن او و افزون شدن کینه‌ی جهودان و قصه کردن آن قضیه پیش مصطفی علیه‌السلام و مشورت در خریدن او

Allah razı olsun,Sıddıyk’ın bu vakayı Mustafa aleyhiselâm’a söylemesi, Bilâl’e, kâfirlerin yaptıkları zulümleri ve onun “Ahad ,Ahad” demesi yüzünden daha fazla zulmettiklerini anlatması,onu almak için birbirleriyle danışmaları

بعد از آن صدیق پیش مصطفی ** گفت حال آن بلال با وفا

Sıddıyk bunun üzerine Mustafa’nın yanına gelip vefalı Bilâl’in halini anlattı.

کان فلک‌پیمای میمون‌بال چست ** این زمان در عشق و اندر دام تست

Dedi ki: O felekleri ölçen çevik ve kutlu kanatlı Bilâl, şimdi senin aşkına düşmüş, senin tuzağına tutulmuştur.

باز سلطانست زان جغدان برنج ** در حدث مدفون شدست آن زفت‌گنج 955

Padişahın doğanıyken o kuzgunlardan zahmetlere uğramada. O ağır define, pislik içine gömülmüş.

جغدها بر باز استم می‌کنند ** پر و بالش بی‌گناهی می‌کنند

Baykuşlar, doğana sitem etmedeler. Suçsuz olduğu halde kanatlarını yolmadalar.

جرم او اینست کو بازست و بس ** غیر خوبی جرم یوسف چیست پس

Suçu ancak doğan oluşu. Yusuf’un güzellikten başka ne suçu var ki?

جغد را ویرانه باشد زاد و بود ** هستشان بر باز زان زخم جهود

Baykuşun yeri yurdu yıkık yerlerdir. Onun için doğana kâfirce kızmadalar.

که چرا می یاد آری زان دیار ** یا ز قصر و ساعد آن شهریار

Neden o diyarı hatırlıyorsun? Neden padişahın köşkünü, bileğini anıyorsun?

در ده جغدان فضولی می‌کنی ** فتنه و تشویش در می‌افکنی 960

Baykuşların köyünde gevezelik ediyor, buraya bir kargaşalıktır salıyorsun.

مسکن ما را که شد رشک اثیر ** تو خرابه خوانی و نام حقیر

Feleğin üstündeki esir bile, yuvamıza haset ederken sen oraya yıkık yer diyor, orayı hor görüyorsun.

شید آوردی که تا جغدان ما ** مر ترا سازند شاه و پیشوا

Deli oldun galiba ki baykuşların seni padişah ve başbuğ yapmaları hevesine kapıldın.

وهم و سودایی دریشان می‌تنی ** نام این فردوس ویران می‌کنی

Vehme, sevdaya kapılıp dönmede, dolaşmada, bu cennete virane adını takmadasın.

بر سرت چندان زنیم ای بد صفات ** که بگویی ترک شید و ترهات

Kötü huylu herif, bu delilik, bu saçma fikirler, kafadan çıkıncaya kadar kafana vuracağız senin.

پیش مشرق چارمیخش می‌کنند ** تن برهنه شاخ خارش می‌زنند 965

Bu sözlerle onu doğuya karşı çarmıha geriyorlar, elbiselerini soyup çıplak vücudunu diken dallarıyla dövüyorlar.

از تنش صد جای خون بر می‌جهد ** او احد می‌گوید و سر می‌نهد

Bedeninden yüzlerce kan ırmağı fışkırmada. Öyle olduğu halde “Ahad” diyerek baş koymada.