English    Türkçe    فارسی   

1
2365-2374

  • Abú Jahl saw Ahmad (Mohammed) and said, ‘’Tis an ugly figure that has sprung from the sons of Háshim!’ 2365
  • دید احمد را ابو جهل و بگفت ** زشت نقشی کز بنی هاشم شگفت‌‌
  • Ahmad said to him, ‘Thou art right, thou hast spoken truth, although thou art impertinent.’
  • گفت احمد مر و را که راستی ** راست گفتی گر چه کار افزاستی‌‌
  • The Siddíq (Abú Bakr) saw him and said, ‘O Sun, thou art neither of East nor of West: shine beauteously!’
  • دید صدیقش بگفت ای آفتاب ** نی ز شرقی نی ز غربی خوش بتاب‌‌
  • Ahmad said, ‘Thou hast spoken the truth, O dear friend, O thou that hast escaped from this world of nothingness.’
  • گفت احمد راست گفتی ای عزیز ** ای رهیده تو ز دنیای نه چیز
  • They that were present said, ‘O Prince of mankind, why didst thou call both of them truth-tellers when they contradicted each other?’
  • حاضران گفتند ای صدر الوری ** راست گو گفتی دو ضد گو را چرا
  • He replied, ‘I am a mirror polished by the (Divine) hand: Turcoman and Indian behold in me that which exists (in themselves).’ 2370
  • گفت من آیینه‌‌ام مصقول دست ** ترک و هندو در من آن بیند که هست‌‌
  • O wife, if thou deemest me very covetous, rise above this womanish care (for worldly things).
  • ای زن ار طماع می‌‌بینی مرا ** زین تحری زنانه برتر آ
  • This (state of mine) resembles cupidity and (in reality) it is a (Divine) mercy: where that (spiritual) blessing is, where is cupidity?
  • این طمع را ماند و رحمت بود ** کو طمع آن جا که آن نعمت بود
  • Make trial of poverty for a day or two, that thou mayst see (find) in poverty double riches.
  • امتحان کن فقر را روزی دو تو ** تا به فقر اندر غنا بینی دو تو
  • Have patience with poverty and abandon this disgust, because in poverty there is the majesty of the Lord of glory.
  • صبر کن با فقر و بگذار این ملال ** ز آن که در فقر است عز ذو الجلال‌‌