O Jews, for the sake of (being held in) honour by men of worth, let this wish be uttered on your tongues.”3970
ای جهودان بهر ناموس کسان ** بگذرانید این تمنا بر زبان
Not a single Jew had so much courage (as to respond), when Mohammed raised this banner (gave this challenge).
یک جهودی این قدر زهره نداشت ** چون محمد این علم را بر فراشت
He said, “If ye utter this on your tongues, truly not one Jew will be left in the world.”
گفت اگر رانید این را بر زبان ** یک یهودی خود نماند در جهان
Then the Jews brought the property (tribute in kind) and land-tax, saying, “Do not put us to shame, O Lamp (of the world).”
پس یهودان مال بردند و خراج ** که مکن رسوا تو ما را ای سراج
“There is no end in sight to this discourse: give me thy hand, since thine eye hath seen the Friend.”
این سخن را نیست پایانی پدید ** دست با من ده چو چشمت دوست دید
How the Prince of the Faithful, ‘Ali—may God honour his person! said to his antagonist, " When thou didst spit in my face, my fleshly self was aroused and I could no longer act with entire sincerity (towards God): that hindered me from slaying thee."
گفتن امیر المؤمنین علی کرم الله وجهه با قرین خود که چون خدو انداختی در روی من نفس من جنبید و اخلاص عمل نماند، مانع کشتن تو آن شد
The Prince of the Faithful said to that youth, “In the hour of battle, O knight,3975
گفت امیر المؤمنین با آن جوان ** که به هنگام نبرد ای پهلوان
When thou didst spit in my face, my fleshly self was aroused and my good disposition was corrupted.
چون خدو انداختی در روی من ** نفس جنبید و تبه شد خوی من
Half (of my fighting) came to be for God's sake, and half (for) idle passion: in God’s affair partnership’ is not allowable.
نیم بهر حق شد و نیمی هوا ** شرکت اندر کار حق نبود روا
Thou art limned by the hand of the Lord: thou art God's (work), thou art not made by me.
تو نگاریده‌‌ی کف مولاستی ** آن حقی کرده‌‌ی من نیستی
Break God’s image, (but only) by God’s command; cast (a stone) at the Beloved’s glass, (but only) the Beloved’s stone.”
نقش حق را هم به امر حق شکن ** بر زجاجه‌‌ی دوست سنگ دوست زن