- How shouldst thou, O heart, which art (but) one of these hundred thousand particulars, not be in restless movement at His decree?
- تو که یک جزوی دلا زین صدهزار ** چون نباشی پیش حکمش بیقرار
- Be at the disposal of the Prince, like a horse (or mule), now confined in the stable, now going (on the road).
- چون ستوری باش در حکم امیر ** گه در آخر حبس گاهی در مسیر
- When He fastens thee to a peg, be fastened (quiet and submissive); when He looses thee, go, be exultant (prance and bound).
- چونک بر میخت ببندد بسته باش ** چونک بگشاید برو بر جسته باش
- (But keep on the right road, for when) the sun in heaven jumps crookedly, He causes it to be eclipsed in black disgrace, 930
- آفتاب اندر فلک کژ میجهد ** در سیهروزی خسوفش میدهد
- Saying, “Avoid the (Dragon's) Tail: hark, take heed, lest thou become black of face like a cooking-pot.”
- کز ذنب پرهیز کن هین هوشدار ** تا نگردی تو سیهرو دیگوار
- The cloud, too, is lashed with a whip of fire, (as through to say), “Go that way, do not go this way!
- ابر را هم تازیانهی آتشین ** میزنندش کانچنان رو نه چنین
- Rain upon such and such a valley, do not rain in this quarter”: He reprimands it, saying, “Give ear!
- بر فلان وادی ببار این سو مبار ** گوشمالش میدهد که گوش دار
- Thy reason is not superior to a sun: do not stay in (dally with) a thought that has been forbidden.
- عقل تو از آفتابی بیش نیست ** اندر آن فکری که نهی آمد مهایست
- O Reason, do not thou too step crookedly, lest that eclipse of (the bright) face befall (thee). 935
- کژ منه ای عقل تو هم گام خویش ** تا نیاید آن خسوف رو به پیش
- When (thy) sin is less, thou wilt see half the sun eclipsed and half radiant,
- چون گنه کمتر بود نیم آفتاب ** منکسف بینی و نیمی نورتاب