- Adam: “Dur, senden bir şey soracağım, cevabını ver, sonra beni döv.
- گفت سیلی‌زن سالت می‌کنم ** پس جوابم گوی وانگه می‌زنم
- Senin kafana vurunca şırak diye bir sestir çıktı. Şimdi burada dostça senden bir sualim var:
- بر قفای تو زدم آمد طراق ** یک سالی دارم اینجا در وفاق
- Bu şırak sesi benim elimden mi çıktı, yoksa senin kafandan mı ey uluların öğündüğü ulu zat?” dedi.
- این طراق از دست من بودست یا ** از قفاگاه تو ای فخر کیا
- Adamcağız dedi ki: “Acıdan kurtulmadım ki bu düşünceye dalayım.
- گفت از درد این فراغت نیستم ** که درین فکر و تفکر بیستم
- Senin derdin yok, sen düşüne dur.” Dert sahibi böyle düşüncelere saplanamaz, kendine gel! 1385
- تو که بی‌دردی همی اندیش این ** نیست صاحب‌درد را این فکر هین
- Sahabenin ruhlarında Kuran’a karşı fevkalâde bir iştiyak vardı ama aralarında hafız pek azdı.
- در صحابه کم بدی حافظ کسی ** گرچه شوقی بود جانشان را بسی
- Çünkü bir meyve oldu mu kabuğu adamakıllı incelir, çatlar, dökülür.
- زانک چون مغزش در آگند و رسید ** پوستها شد بس رقیق و واکفید
- Ceviz, fıstık ve badem bile olunca kabukları incelir.
- قشر جوز و فستق و بادام هم ** مغز چون آگندشان شد پوست کم
- İlmin hakikati de kemâle gelince kışrı azalır. Zira sevgilisi, âşıkı yakar, yandırır.
- مغز علم افزود کم شد پوستش ** زانک عاشق را بسوزد دوستش
- İstenen, sevilen kişinin vasfı, isteyen, seven kişinin vasıflarının zıddıdır. Vahiy ve nur şimşeği, peygamberi yakar. 1390
- وصف مطلوبی چو ضد طالبیست ** وحی و برق نور سوزنده‌ی نبیست