گر نداریم این نگه ما را بکش ** ای غلام رای تو افکار و هش

Ey akıllarla fikirler, reyinin kulu, kölesi olan padişah, bunu da yapamazsak bizi öldür” derler.

تا بنه مه می‌شمرد او روز روز ** تا نپرد تیر حکم خصم‌دوز

Firavun, düşmanları vurup öldüren takdir oku, yayından fırlamasın diye günden güne dokuz ayı sayıp duruyordu.

بر قضا هر کو شبیخون آورد ** سرنگون آید ز خون خود خورد 935

Takdirle savaşa girişen, takdire baskın yapmaya kalkışan, baş aşağı gelir, kendi kanına bulanır.

چون زمین با آسمان خصمی کند ** شوره گردد سر ز مرگی بر زند

Yer, göğe düşmanlığa kalkışırsa çoraklaşır, ölü haline girer.

نقش با نقاش پنجه می‌زند ** سبلتان و ریش خود بر می‌کند

Resim, ressamına pençe vurmaya kalkarsa kendi saçını sakalını yolmuş olur!

خواندن فرعون زنان نوزاده را سوی میدان هم جهت مکر

Firavunun hileye girişerek yeni doğuran kadınları meydana çağırması

بعد نه مه شه برون آورد تخت ** سوی میدان و منادی کرد سخت

Dokuz ay sonra padişah, yine tahtını meydana kurdurup tellâllar çağırttı.

کای زنان با طفلکان میدان روید ** جمله اسرائیلیان بیرون شوید

Tellâllar, “Kadınlar, bütün israiloğullarının kadınları çocuklarıyla meydana gelsinler.

آنچنانک پار مردان را رسید ** خلعت و هر کس ازیشان زر کشید 940

Bundan önce erkekler, ihsanlara nail oldular. Elbiseler, altınlar elde ettiler.

هین زنان امسال اقبال شماست ** تا بیابد هر یکی چیزی که خواست

Kadınlar, bu yıl devlet sizin. Herkes dilediği şeye nail olacak.

مر زنان را خلعت و صلت دهد ** کودکان را هم کلاه زر نهد

Padişah, kadınlara elbise verecek, ihsanlar edecek. Çocukların başlarına da altın külâhlar koyacak.

هر که او این ماه زاییدست هین ** گنجها گیرید از شاه مکین

Padişah diyor ki “Hele bu ay doğanlar yok mu, bilhassa onlar ihsanıma, hazinelerime ulaşacaklar” diye bağırdılar.

آن زنان با طفلکان بیرون شدند ** شادمان تا خیمه‌ی شه آمدند

Kadınlar, sevindiler, çocuklarıyla çıktılar, padişahın otağına kadar gittiler.

هر زن نوزاده بیرون شد ز شهر ** سوی میدان غافل از دستان و قهر 945

Yeni doğurmuş olan her kadın, hileden, kahırdan emin bir halde şehirden çıkıp meydana yöneldi.

چون زنان جمله بدو گرد آمدند ** هرچه بود آن نر ز مادر بستدند

Kadınların hepsi toplanınca erkek çocukları analarının kucaklarından aldılar.

سر بریدندش که اینست احتیاط ** تا نروید خصم و نفزاید خباط

Düşman doğmasına, felâket artmasın diye güya ihtiyata riayet ederek başlarını kestiler.

بوجود آمدن موسی و آمدن عوانان به خانه‌ی عمران و وحی آمدن به مادر موسی کی موسی را در آتش انداز

Musa’nın vücuda gelmesi, memurların İmran’ın evine gelmeleri, Musa’nın anasına, Musa’yı ateşe at diye vahiy edilmesi

خود زن عمران که موسی برده بود ** دامن اندر چید از آن آشوب و دود

Musa’yı doğurmuş olan İmran’ın karısına gelince elini, eteğini çekmiş, o kargaşalıktan, o toz dumandan kurtulmuştu.

آن زنان قابله در خانه‌ها ** بهر جاسوسی فرستاد آن دغا

Fakat o alçak Firavun, evlere de hafiye olarak ebeler gönderdi.

غمز کردندش که اینجا کودکیست ** نامد او میدان که در وهم و شکیست 950

“Burada bir çocuk var. Anası, ürktüğü, şüphelendiği için meydana gelmedi.

اندرین کوچه یکی زیبا زنیست ** کودکی دارد ولیکن پرفنیست

Bu sokakta güzel bir kadın var, bir de çocuk doğurmuş… Fakat pek akıllı, pek tedbirli bir kadın” diye kovaladılar.

پس عوانان آمدند او طفل را ** در تنور انداخت از امر خدا

Bunun üzerine memurlar eve gelince Musa’nın anası, Allah emriyle Musa’yı tandıra attı.

وحی آمد سوی زن زان با خبر ** که ز اصل آن خلیلست این پسر

Bilen Allah’tan kadına “Bu çocuğun aslı Halil’dendir.

عصمت یا نار کونی باردا ** لا تکون النار حرا شاردا

Ey ateş, soğu, yakma emrinin koruması yüzünden ateş yakmaz, bir zarar vermez” diye vahiy gelmişti.

زن بوحی انداخت او را در شرر ** بر تن موسی نکرد آتش اثر 955

Kadın, vahiy üzerine Musa’yı ateşe attı. Fakat ateş Musa’yı yakmadı.

پس عوانان بی مراد آن سو شدند ** باز غمازان کز آن واقف بدند

Memurlar, bunu görünce meyus olup muratlarına erişmediler, çekilip gittiler. Fakat kovucular, yine bu işi anlayıp,

با عوانان ماجرا بر داشتند ** پیش فرعون از برای دانگ چند

Firavundan birkaç para koparmak için memurlara macerayı anlattılar.